Kennismaken met de praktijk, motiveren, handjes laten wapperen en leren; op uitnodiging van Elektro Scheppers uit Weert bezoekt docent PIE Esli Sieben voor de derde keer samen met enkele vmbo-leerlingen van het DaCapo College de bouwplaats van Parc Maasresidentie Thorn. Hier legt Elektro Scheppers de elektrotechnische voorzieningen aan in nieuwe vakantiewoningen op het park.
Chefmonteur Albert en gepensioneerd chefmonteur Theo ontvangen de leerlingen, vier jongens en een meisje, met fris en vlaai en geven uitleg wat die dag allemaal te gebeuren staat. Ook is er ruime aandacht voor de veiligheid op de bouwplaats, heel belangrijk. Met veiligheidsschoenen aan en bouwhelm op het hoofd lopen we verwachtingsvol de werf op.
In een casco vakantiehuisje vertelt Albert wat er allemaal komt kijken op elektrogebied in een woning. Overal komen buizen uit de kale plafonds en muren, uit de wandcontactdozen steekt de bedrading als spinnen naar buiten. De leerlingen krijgen uitleg over hoe je een bouwtekening moet lezen en mogen ze met behulp van een buigveer in een buis twee knikken buigen. Dat kost best wel wat kracht (Sybe knijpt z’n vingers helemaal wit!), maar alle vijf lukt het ze om het voorbeeld te kopiëren. We kijken hoe de collega’s van Albert en Theo een spaghetti aan elektriciteitsbuizen via centraaldozen aan elkaar koppelen en alles aan de wapening vlechten. Dat laatste moet grondig gebeuren want de buizen mogen niet gaan zweven tijdens het betonstorten. Albert doet geroutineerd voor hoe het moet en de leerlingen slaan zelf ook aan het vlechten. Davide krijgt er zelfs geen genoeg van. ‘De leerlingen mogen hier fouten maken, daar leer je van’, stelt Albert als hij Vince geduldig corrigeert.
‘Jonge mensen weten op veertien-/vijftienjarige leeftijd nog niet wat ze later willen worden. Een meeloopdag als dit zorgt misschien over een tijdje het besef dat elektrotechniek wel iets voor hun is’, licht Esli toe. ‘We doen er alles aan om de leerlingen te motiveren en in de praktijk kennis te laten maken met een vak waar ze later een goede boterham mee kunnen verdienen. Of als het eens tegenzit in het leven hebben ze toch een keer een werkplek gezien waar je wel gewenst en gevraagd bent. Over vijf jaar hebben ze allemaal een vakgebied gekozen; wie weet werken er dan een of twee bij Elektro Scheppers!’ Ook Esli loopt ontspannen mee met het groepje. Hij stelt wel duidelijk kaders en houdt de leerlingen op sympathieke wijze steeds bij de les; deze leeftijdsgroep vmbo’ers fladdert nog graag alle kanten op.
Zijn pedagogische vaardigheden werpen hun vruchten af. Maar als we na de goedverzorgde lunch wandcontactdozen gaan afmonteren in een vakantiewoning zie je ook hun serieuze kant. Albert en Theo doen het een keer voor en dan mogen de leerlingen zelf aan de slag met striptang, waterpas en schroevendraaier. Doorlussen, lasverbindingen maken en het geheel afmonteren; ze doen het allemaal geconcentreerd en met verve. ‘Dit is echt wel anders dan op school’, geeft Romy aan. ’Veel meer draden en alles moet recht zijn. Ik vind het heel leuk om te doen en heb vandaag veel geleerd!’
Mexx vond het ook leuk, maar het gepiel met die bedrading is niets voor hem. ‘Ik sta liever achter de draaibank om iets van staal te maken’. Sybe had het ook naar zijn zin, maar denkt dat lassen beter bij hem past. ‘Ik werk ook liever warm binnen dan buiten in weer en wind.’ Romy en Davide maken nog snel een foto van de afgemonteerde wandcontactdoos. ‘Die laat ik straks aan m’n vader zien!’, zegt een trotse Romy.
Albert wordt binnenkort helemaal vrijgemaakt voor begeleiding van scholieren, instromers en beginnende jonge collega’s. Theo is na zijn pensionering gevraagd om hetzelfde te doen. ‘Wij vinden het heel belangrijk dat (mogelijk toekomstige) collega’s die het vak nog moeten leren dit buiten de dagelijkse praktijk om kunnen doen’, geeft Ankie Janssen van Elektro Scheppers aan. ‘Op de werkvloer is het namelijk vaak veel te hectisch en is er door strakke deadlines te weinig ruimte om fouten te maken. Ook op een dag als vandaag zien we het als onze verantwoordelijkheid om techniek in z’n algemeenheid en elektrotechniek in het bijzonder op een goede manier onder de aandacht te brengen. Dit doen we als familiebedrijf kleinschalig, maar wel vanuit de gedachte dat een betere wereld bij jezelf begint. We willen jonge mensen (mbo’ers, middelbare scholieren en zelfs basisschoolleerlingen) enthousiast maken voor ons vak. En als dat niet lukt ook goed, ze moeten daarna wel begrijpen hoe belangrijk dit werk is. Een chirurg kan pas opereren als de elektromonteur alles goed heeft aangesloten!’